Blues’dan Blues, Albert King’in doğduğu bu EP’yi satan kötü bir işaret altında, ama geri kalanı da iyi. Vokaller güçlü ve gitar işi erimiş lav. Artık gerçek horoz kaya yapan çok fazla grup yok – bluesy akorlarından uzanan, canlı davullar ve bas ile desteklenen, bir kuruşta pacing’i çevirebilen ve başınızı salladığınız müzik, Gösterge panelinizi dövün ve kaybolun.
Howlin’in kurt örtüsü ile başlarlar, sonra Muddy’nin “Şampanya ve Reefer” a giderler, Freddie King’i Muddy’ye geri vururlar ve sonra rekor -bad işaretindeki en iyi kapağa ulaşırlar. Şaşırtıcı lanet. Üçüncü bir çamurlu su şarkısı olan Closter, bittiğinde odaklanmak zor. Ama bu da harika.
Harika şeyler!